Sensiz buruktu Öğretmenler Günü Hakan öğretmenim, Yavuz öğretmenim, Yiğit Atilla’m, sensiz mahzundu öğrenciler, öksüzdü öğrenciler. Kürsüde seni beklediler. Fakat sen yoktun. Sen Cennet saraylarında, Allah'ın rahmetinde, Peygamberimizin huzurunda idin, bizi seyrettin, ağlamayın dedin ve ekledin: "Atilla ağabeyim ve Yavuz ağabeyimle beraberiz. Bizler cennetteyiz, Cennetten sizlere selam olsun."dedin...
Bizden de sizlere selam olsun kabriniz nur ile dolsun.
Benim dayımın ve Halamın oğulları bu üç fidan elim bir trafik kazasında, şehit oldular. Şiir yazamamıştım elim gitmedi. Narman 18 Mart İlköğretim Okulu Öğretmeni Şinasi Kaplan beni aradı,
-Hocam bu üç kardeş için bir şiir yazar mısın, dedi.
Hakan Turan için yaptırılan okuma salonu açılışı için rica etti. Ben de elim gitmiyor, elim kalem tutmuyor, dedim.
Bu salona Hakan TURAN ismi verilmiş. Narman18 Mart İlköğretim Okulu Öğretmeni olan Hakan TURAN, aynı kazada genç yaşta Allah’ın rahmetine yürüyen Ağabeyi Atilla ve Yavuz Turan isimleri bu salonda yaşayacak.
Bu hususta Narman Kaymakamı, İlçe Millî Eğitim Müdürü başta olmak üzere Millî Eğitim teşkilatına, öğretmenlerimize ve Narman halkına teşekkür ediyorum, Allah hepsinden razı olsun.
16 AĞUSTOS 2011 ‘de TRAFİK KAZASINDA ŞEHİT OLAN
ÜÇKARDEŞ: ATİLLA, YAVUZ VE HAKAN TURAN DESTANI
Bir aslan parçası Atilla Turan,/Can verdi kazada duyan ağladı.
Öğretmen kardeşi Yavuz’la Hakan,/Üç kardeşe yandı vatan ağladı.
Elim bir kazada can verdi canlar,/Yandı da yakıldı bunu duyanlar,
Atilla, Yavuz’um, Hakan TURAN’LAR,/Duydu bu haberi Narman ağladı.
Trafik kazası olmuş dediler,/Üçkardeş yan yana ölmüş dediler,
Nazik bedenleri solmuş dediler, /Ses sese karıştı figan ağladı.
Sahur yapıp boydan abdest aldılar, /Allah’a el açıp namaz kıldılar,
Uykusuz yollara revan oldular,/Uçtular dereye her yan ağladı.
Gönülden gönüle dalmışlar söze,/Uyumuş belki de basmıştı gaza,
Trabzon yolunda oldu bu kaza,/Yazılmış kaderler ferman ağladı.
Semada uçarken ecel kuşları,/Kader ayırmadı bu kardeşleri,
Kara giydi gelen arkadaşları,/Gökte melek yerde insan ağladı.
Ecelin rüzgârı çok acı esti,/Çiçekler kurudu bülbüller sustu,
Üç fidanı toprak bağrına bastı, /Mezar taşı hem kabristan ağladı.
Anası haberi aldığı anda, /Karardı gözleri kaldı zindanda,
Görülmemiş böyle acı cihanda,/Söndü ocakları viran ağladı.
Yavuz öğretmenim bir iman dağı,/Teheccüt vaktinde geçmişti çağı,
Kitapla süslemiş bahçeyi bağı,/Soldu kitapları irfan ağladı.
Hakan bir öğretmen açmadan soldu,/İlimle irfanla sevgiyle doldu,
Öğrenciler için numune oldu./Sohbetlere koştu zaman ağladı.
Atilla’nın kızı baktı ağladı,/Dayanmaz yürekler ciğer dağladı,
Gözyaşları aktı matem çağladı,/Hanımı sızladı hicran ağladı.
Yavuz da İzmir’de öğretmen oldu,/Oğlu Ömer, Mehmet gülleri soldu,
Hanımı ağladı kederle doldu, /Çare bulamadı derman ağladı.
Bacısı, kardeşi hülyalar kurdu,/Bir ümit kapıda bekledi durdu,
Feryadı figanı arşa duyurdu,/Koptu bir kıyamet cihan ağladı.
Cenaze namazı kıldı insanlar,/Sanki bir mahşerdi doldu meydanlar,
Dört bir yandan koştu geldi duyanlar,/Gözyaşları aktı her can ağladı.
Fakir Nurullah’ım yakıldım yandım, /Fatiha okudum acıyla andım,
Üç fidan karşımda duracak sandım, /Titredi kalemim destan ağladı.
EĞİTİMCİ ŞAİR VE YAZAR
Nurullah ÖZKILIÇ
16 AĞUSTOS 2011’de TRAFİK KAZASINDA ŞEHİT OLAN ÜÇKARDEŞ: ATİLLA, YAVUZ VE HAKAN TURAN
RUHLARINA FATİHA
Sayfa başına git