Eğitim devletin temel görevlerinden birisidir. Anayasamızın 45.Maddesinin 1. Fıkrasında “ kimse, eğitim ve öğrenim hakkından mahrum bırakılamaz.Fıkranın devamında şunlar sıralanmıştır: İlköğretim, kız ve erkek bütün vatandaşlar için zorunludur ve devlet okullarında parasızdır.Özel ilk ve orta dereceli okulların bağlı olduğu esaslar, devlet okulları ile erişilmek istenen seviyeye uygun olarak, kanunla düzenlenir ” denir.
VATANDAŞ ZORDA…
Pratikte hüküm bu. Ama tatbikatta durum çok farklı, öylesine farklı hale gelmiştir ki başarıya ulaşmanın anahtarı devlet kurumlarının ellinden çıkmış, adeta özel kuruluşlar olan okulların ve dershanelerin elline geçmiştir. Vatandaş artık yüzünü devlet okullarından dershanelere çevirmiştir. Okul sadece diploma veriyor, dershaneler ise kazandırıyor. Bu nedenle çocuğunun iyi bir üst okul kazanması için ellinde avucunda ne varsa dershanelerin eteklerine dökmek zorunda kalıyor. Devletin temel görevi olan eğitimin başka ellerde olması ise vatandaşın canını sıkıyor.
HER KAREDE DERSHANE
Eskiden lise son sınıfında okuyan öğrencilerden zengin olanlar sınav kazansın diye dershanelere gönderilirdi. Dershaneye para ödeyemeyenler ise, paraya dayanan birçok işte olduğu gibi kendi yağıyla kavrulmak zorunda kalırdı. O zamanlar dershaneli kesim küçük bir azınlık teşkil ettiği için göze çarpmaz ve dikkate alınmazdı.
Ama şimdi, dershane öğrenim hayatının her alanına yerleşti. Dershanesiz üst okul kazanmak adeta hayal oldu. Üstelik dershaneler mega bir Pazar ve ticaret alanı oldu. Artık dershaneler, eğitim hayatının ilköğretiminden üniversitesine, üniversitesinden iş alanına kadar her kareye yerleşti. Öyle ki İlköğretim boyunca SBS için, ortaöğretim boyunca Üniversite sınavı için, üniversite bitince KPSS için dershane,dershane dershane..!
Bütün bunlar bitince her şey yoluna giriyor mu? Ne gezer..! Bu sefer yabancı dil..Eskiden doktorlar için “TUS “sınavı için istenirdi..Şimdi “ dus “ diş hekimleri için de lazımmış..Çocuğum dişçilik fakültesinin henüz ikinci sınıfındayken yabancı dil kurslarına gitmesi gerekiyormuş…Ücreti kaç lira diye sorduğumda 6 bin lira..!
ÇÖZÜM
Bu konuyu daha fazla uzatmak istemiyorum. Kısaca şöyle bitirelim; mademki dershaneler ve kurslar bu denli halkın boğazına çökmüş ve canını sıkmaya başlamış, ellinde avucunda ne varsa toparlayıp almaya yeltenmiş o zaman devlet, vatandaşını bu ticari sıkıntıdan kurtarmalıdır, şahıslar, şirketler ve cemaatler yerine devlet bu dershaneleri açmalı veya vatandaş adına finanse etmeye çalışmalıdır. Yoksa dershaneler yükü, vatandaşın kaldıramayacağı kadar ağırlaşmıştır.
Kabul etmek lazım ki okulda veremediğimiz eğitimi, gösteremeyeceğimiz başarıyı dershaneler veriyor ve başarıya ulaşma yolu ancak buradan geçiyor. Bu durumda zavallı vatandaş çocuğuna seni dershaneye gönderemem nasıl diyebilir?
Devlet bu temel görevini tam ifa etmek üzere dershaneler mi açmalı, vatandaş için dershaneleri mi kiralamalı, yoksa dershaneleri mi kapatmalı? Gerçekten zor bir iş..!
Zorluk sadece devlet için değil, vatandaş için de çok zor..Zoru aşmak için ise kafa yoran yok…Sözüm, İmtiyaz yasası için bir araya gelen vekillerimize… Onlar nasıl olsa çocuklarını en seçkin okul ve dershanelere gönderebilirler. Paraları olmasa bile itibarları var; O da olmasa imtiyaz yasası gibi yasa çıkaracak güçleri var..!
Sayfa başına git