Söğütlü Köyünü bilmeyen yoktur…
Ilıca’ya bağlı, Erzurum’a 8 bilemediniz 10 kilometre uzaklıkta bir köy…
Buranın meşhur birçok şeyi vardır…
Özellikle bostanları…
Ama, bir şeyi daha çok bilinir ki…
Yeri ayrıdır…
Balıklı Gölü…
Burada yaş kış balık eksik olmaz…
Ama, kimse de, bu balıklara yanaşıp, tutmayı yemeyi aklından dahi geçirmez…
Özel bir önem atfedilir bu balıklara…
Adeta kutsal sayılırlar…
Tabii, bunun yabana atılamayacak derecede önemli bir arka planı var…
***
Değişik menkıbeler anlatılsa da, en kabul göreni bir geline ait olanıdır…
Derler ki…
Bu köyde güzelliği dillere destan bir gelin yaşarmış…
Çok da dindar…
Bir gün, nasıl olmuşsa yüzü açık bir vaziyette evinin önünde bulaşık yıkarken köyden bir delikanlı bu gelini görür…
Öyle içten bir biçimde, “gelin hanım Allahını seversen müsaade et de şu yüzünü bir defa öpeyim” der ki…
Gelin de, Allah adına ant verdilince “olur” deyip yüzünü öptürür…
Ancak, durumu akşam kocasına olduğu gibi anlatır…
Eşi fena halde kızar, ama belli etmeyip kapının önüne çıkar…
Sağdan soldan topladığı çalıyı çırpıyı tutuşturup büyükçe bir ateş yakar…
Sonra da, karısını çağırıp, “Allah aşkına şu ateşe kendini atar mısın?” der…
Gelin hiç tereddütsüz hemen ateşin ortasına atlayıverir…
Bunun üzerine…
O kocaman ateş kendiliğinden büyükçe bir göl olur, gelin ise balık…
***
Köylüler bununla ilgili o kadar farklı şeyler anlatırlar ki…
Rus işgali esnasında, rus komutan bu balıklardan askerlerine yedirmiş de…
Birkaç gün içinde bütün askerleri ölmüş…
Yine söylentilere göre, o yıllarda bu gölde bulunan balıklar birer yeşil sarıklı asker olup savaşa katılmışlar….
Hatta harpte yaralananların, bu yaralarıyla göle döndükleri ve yaralı birer balık olarak yüzdüklerini anlatırlar…
Bunun değişik anlatımları da mevcuttur…
Hep söylüyoruz ya…
Bunlar birer menkıbe…
Önemli olan halk tarafından kabul görmesi…
Halk da bu anlatılanlara yürekten inanıyor…
Bize göre iyi de ediyorlar…
Toplumları ayakta tutan kültür kodları bu sayede muhkem hale gelip, milletleşme sürecine katkı sunuyor…
Sayfa başına git