Erzurumspor’un kötü seyri düşündürücü bir safhaya geldi.
Geçen yılki vizyonu bile arar hale düşüldü.
Teknik direktör değişikliği bir şey getirmedi..
Yönetimin yoğun çabaları beklenen gelişmeleri sağlayamadı..
Niye?
Erzurum’a has bir alışkanlıkla hemen suçlu arayışına girdi herkes.
Çorumspor maçı sonrası taraftar yönetimi istifaya davet etti.
Sanki mevcutlar giderse, yeni yönetim sırada..
İşadamları kuyruk oluşturup, aman Erzurumspor yönetiminde yer alalım diyorlar, herhalde..
Millet yılk olmuş Erzurumspor’a koşuyor zannedersiniz..
Kayyum krizinin üstünden daha 45 gün geçti..
Yönetici bulunamadığı günler hemen unutuldu.
Gelenlere destek yerine kapı gösterilmeye başlandı..
İşte Erzurumspor’un sorunu budur..
Ağzı olanın konuşması..
Ahkam kesilmesi..
Tamgaç’a teşekkür yerine, güle güle denmesi..
Olay budur..
Sakın seyirci sayısı çoğaldıkça, Erzurumspor güç kaybediyor..
Hadi canım sende, demeyin..
Taraftarsız takım olur mu demeyin..
Biz seyirci olanları kastettik..
Taşın altına elini koyması gerekenler tribünlere çıkınca olan oldu..
Sahada Tamgaç var..
Erzurumspor meselesini iş edinmiş..
Çare kapılarını aşındırıyor..
TFF’den siyasetçilere kadar herkese ulaşıp, Mavibeyazlıların sorunları aktarıyor..
Peki yanında kim var?
Herkes tribünde ve herkes seyirci..
İyiye alkış, başarısızlığa yuh..
Varmı delikanlılıkta, Erzurum duruşunda bunun yeri, var mı?
Tamgaç erce kendisini ortaya atıp, Erzurumspor’a sahip çıkmış.
“Al sana yuh..”
Olur mu? İnsanlığa sığar mı?
Ben her zaman seçilmese de siyasette aday olarak ortaya çıkanlara saygı duydum..
Kendilerini oylatma cesaretini gösterdikleri için..
İster bir oy isterse bin oy..
Çıkıp ortaya, kendini oylattıracak cesaretleri olduğu için, saygıya değerler..
Tamgaç ortaya çıktı.
Fedakarlık etti.
Tamgaç’a ve ekibine destek olmak için ne yapılıyor, ne yapıyoruz ?
Net söyleyelim, basın, bu noktada sınıfta kaldı..
İşadamları yani kulübe maddi destek sağlaması gerekenlere ne demek lazım gelir..
Burada hakkı teslim etmesi gereken, rota çizecek yegane güç taraftar..
Sorumluluk onlara düşüyor..
Taraftar arasına seyirci almayacak..
Yani Erzurumspor meselesine seyirci kalanları..
Tamgaç’a istifa çağrısı yapanları..
Vallahi, Tamgaç’ı görmüşlüğümüz yoktur, tanışmayız..
Ama eğriye eğri, doğruya doğru..
Onun durumu Nasreddin Hoca’nın Timur’la gerçekleştirdiği Fil meselesine benziyor..
Onu öne çıkaranlar, başkan olması için ön safa atanlar nerede?
Mesele biraz Erzurumluluk olgusuna dayanıyor galiba..
Şöyle bir tefekkür edelim..
Erzurum’un ciddi bir kalkınma meselesi var..
İşsizlik artış kaydediyor, yoksulluk artıyor..
Esnaf iş yapamıyor..
Bu noktada ne yaptık?
ETSO Yerel üreticilerin desteklenmesi için kampanya başlattı.
Uluslar arası büyük marketlere karşı bir yerel inisiyatif oluşturdu..
Sonra Cindilli uluslar arası marketler tarafından açılmış davalarla karşılaştı.
Bir esnaf dahi olsun açıp, “Allah senden razı olsun, bizi destekledin” mi, dedi.. Hayır?
Cindilli yalnız bırakıldı..
Niye, Erzurum esnafına sahip çıktı diye..
Gel de şimdi Nasrettin Hocalık etme, gel de..
Aynı şey Tamgaç ve ekibine yapılıyor..
Sen misin Erzurumspor’a sahip çıkan, o zaman istifa..
Adamı yaptığına yapacağına bin kere pişman ediverdik..
Esnaf toplanıp para yardımı mı yaptı?
Yahut Erzurumlu büyük bir işadamı birkaç çaplı futbolcuyu cebinden transfer mi etti?
Erzurum’un büyük işadamları Erzurumspor’a reklam verme yarışına mı girdi?
Yok..Yok...Yok...
Sadece eleştiri...Sadece sitem..Sadece köstek..
Bakın bir şeyin altını çizelim..
Şu Erzurumspor’un kuruluş yıllarını 1968’leri bir hatırlayın..
Ya da yaşamış olanlara sorun..
Para yok, pul yok..
Ama bir şey var ki, Erzurumspor’u bir diğer haline getiren, bir şey..
“Erzurumluluk Ruhu”
İşte bugün eksik olan budur..
Erzurum sevdamız azalmış, Erzurum sevgimiz çözülmüştür..
Mesele bu..
Gelelim Erzurumspor’un durumuna..
Biz ümidini kaybetmeyenlerdeniz..
Belki Yükselme olmayacak..
Sağlık olsun..
En azından kulübün sahipleri var..
Bu yıl küme düşme korkusu yaşamayalım yeter..
Ve hepimiz düşünelim biraz..Hepimiz..
Erzurumspor’u güçlendirmek adına bize neyin düştüğünü?
Gerisi, boş iş...
Boş...