Bize ne oldu da bu hale geldik?
Bize ne oldu?
Evine getirdiği ekmeği kimse görmesin diye bez torbada taşıyanların torunları, oğullarıyız.
Kışlık için alınan kilerlikleri, patatesi, şalgamı, soğanı mutlak ama mutlaka komşularıyla paylaşan anaların evlatlarıyız.
Et pişirdiği zaman kokusu komşulara gitmesin, kimse heveslenmesin diye önce soğan kavurarak hazırlayanların çocuklarıyız.
Başka çocuklar gıpta etmesin diye dışarıda yemek yemeyi yasaklayanların neslindeniz.
Ya şimdi?
Ya şimdi..
Bize ne oldu..
**
Kimsenin inkar etmeyeceği bir gerçek, evine et alamayanlar çoğunlukta.
Ekmeğin ucuzunu arayıp Halk ekmek önünde bekleyenlerin sayısı fazla.
Etin, sütün fiyatı belli.
Sakatat fiyatının bile et ile yarıştığı bir dönem.
Bir yandan keyfi zamlar..
Diğer yanda çoluğu, çocuğu ile sadece bakanlar.
Kim bilir kaç baba evine gelirken çocuğunu sevindiremediği, et alamadığı için gözyaşı siliyor?
Kaç anne aylardır tencerede et kaynatamadığı için evlatlarına mahcup..
Bu hakikat..
Allah’ın bildiği bir hakikat.
**
Elbette ve şükürler olsun ki, durumu iyi olanlar var.
Onlar mutlu.
Yollarda arabalardan geçilmiyor.
Site önlerinde park yeri yok.
Lüks evlerde oturanların sayısı rekor artışta.
Bir kesimin tuzu kuru.
Allah var etsin.
Ama diğer tarafta..
Otobüs bilet parasını denkleştiremediği için yayan kalanlar..
Et alamadığı için tenceresi yavan kalanlar.
Allah’ın bildiği bir gerçek: Biri yiyor, biri bakıyor..
Manzara bu.
**
Kimsenin geliri ile işimiz yok.
Herkes hesabını Allah’a verecek.
Bizim vurgumuz kul hakkına..
Göz hakkına, nefis hakkına..
Palandöken kış turizmi merkezine doğru bir yola çıkın.
Sıra sıra mangallar..
Et kokusundan geçilmiyor.
Üstelik lavaşlarla, 10 tanesi 40 liraya satılan lavaşlarla yapılıyor dürümler.
Afiyet olsun..
Afiyet olsun da şunu dışarıda yapmanın ne alemi var?
İçeride yapın ne yiyorsanız..
Ne diyebiliriz ki..
Ama dışarıda, alamayan, yiyemeyenlerin gözü önünde olmaz..
Olmaz!
**
Gazeteciyiz ya..
Fotoğraflarla işimiz.
Eskiden protokol, ya da dernek ya da bir siyasi fotoğraf verdiğinde masasında yemek, atıştırmalık, içecek varsa mutlaka kaldırırdı.
Milletin gözüne sokulmazdı.
Ayıp sayardık.
Ayıp sayarlardı.
Şimdi bazı ve çoğunluklu toplantıların fotolarına bakın.
Masalarda yiyecekler, içecekler.
Eğer ortada varlık var, denmek isteniyorsa yanlış.
Heveslenebilecek insanları, özellikle de çocukları düşünmek gerek.
Düşünmek gerek.
**
Eli koynunda olanlarla eli doluların fotoğrafı bu.
Bizim meselemiz Erzurumluluk edebi.
Erzurum’a has ayıp duygusu..
Erzurum’a has kul hakkı inceliği..
Erzurum’a has paylaşma önceliği..
Bizim meselemiz.
Sayfa başına git