Acıma değil; merhamet!

Önceki gün Selçuklunun 8 köşeli yıldızından bahsettik…
Köşelerden birisinde işaret ettiği en önemli değerlerden biri de şefkat merhamet diye not düştük…
Aslında bu eşsiz değerleri açığa çıkarmak için insan olmaya da gerek yok!
Haber konusu olan merhamet timsali o kadar çok hayvana rastlıyoruz ki…
“Merhamet etmeyene, merhamet edilmez” diye buyuran efendimiz bu hakikate işaret buyuruyor…
Yazık ki, günümüzde bu yüksek kavramla ilgili ciddi noksanlıklar yaşanıyor…
Çoğu kimse, merhametle acıma duygusunu birbirine karıştırıyor…
Oysa o kadar farklı ki…
Birinde, işgüzarlık var…
Diğerinde ise, vazife bilirlik!
Acıma asla merhamet anlamına değildir!
Zaten, dikkat ve rikkat fark ettirecektir ayrımı… 
Ayrıntıya girmiyoruz…
Fikredilsin diye…
***
Kimileri,  “Ciddiyetin fazlası nefret doğurur, merhametin fazlası da otoriteyi azaltır…” demiş…
Bazıları da…
“Merhametten maraz hasıl olur” gibi ucube bir cümle kurmuşlar…
Her iki söze de katılmıyoruz…
Merhametin fazlası olmaz…
Olması gerektiği kadarı açığa çıkar…
Fazla olanı, yukarıda değindiğimiz işgüzarlıktır ki…
Örtülü bir ilahlık taslama anlamına abartılı bir duygusallıktır…
Öyle ise…
Kavramları yerli yerinde kullanmak lazım!
***
Eskimez kitapların kayda geçtiği “Adalet nerede hesap sorarsa, merhamet orada haklarını kaybeder.” Sözüne şapka çıkarırız…
Öyledir…
Merhamet üzerine bilge beyinlerden neşet eden şu güzel ifadeyi çerçeveletip asmak lazım:
“Merhamet, her zaman intikamdan daha asildir.”
İki zıt duygu…
Birinde tortu yüklenmek, hep negatif yükleri sırtlanmak varken…
Diğeri, pirü pak olmayı, hiçbir ağırlığı ruh ikliminde taşımamayı öngörüyor…
Bu tür tespitler eğitim birimlerinde nedense es geçilir…
Es kaza, bir ders kitabının kıytırık bir yerinde görülse ya okunmadan geçilir; okunsa da, yüzeyel bir yaklaşımla geçilir…
Oysa…
Öz değişlere ait ilköğretim müfredatına ders konulması gerekir…
Aile içindeki yaşlılar bu teklifimize çarpıcı örnektir…
Okur yazar bile değildirler…
Çocukken duyup amel ettikleri nice ata sözüyle bu yaşlarına kadar yol bulmuş; buldurmuşlardır ki…
Değme sahici öğretilere taş çıkartır…