Her ölüm erkendir ya…
Bu daha erken gibi.
Prof. Dr. Yaşar Sütbeyaz’ın vefat haberini alınca böyle düşündüm.
Rektölük yaptığı dönemde yakından tanıma imkanı bulmuştum.
İyi bir Erzurumluydu.
Erzurum’a has hassasiyetleri vardı.
Kentin sosyo-kültürel kodlarına hakimdi.
Sohbetleri mutlaka Erzurum’la süsler, yaşanmışlıklardan örnekle eskiye göndermeler yapardı.
Hasılı, O bir dadaştı.
***
Orta yaşlardaydı…
Ve..
Bize göre daha çok istifade edilebilir zamanları yaşıyordu.
Ancak..
Takdiri İlahi her türlü değerlendirmeden değerlidir.
O, neyi, nasıl dilerse güzeldir!
Öyleyse…
Rahmet olsun!
Makamı cennet olsun…
Biliyoruz ki, ailesinin acısı büyüktür…
Ve yine ölümüne kadar mensubiyetinden gurur duyduğu Atatürk Üniversitesi mensupları da, acı içindedir.
Bendeniz eminim ki…
Bütün bir Erzurum hüzün yüklenmiştir.
***
Ve bir hatıra…
Spora düşkündü rahmetli Hocamız…
Hele yüzmeye…
Birkaç yıl önce bir otelin havuzunda karşılaştık…
Yüzüyordu…
Sohbet ederiz diye beklemeye koyuldum…
Dakikalar geçiyor, hoca başını kaldırıp bakmıyordu.
İnatla bekledim…
Abartısız bir saat ara vermeden yüzmüştü.
“Hocam maşallah bu ne efor, bu ne enerji” dediğimde…
“Bu da bir şey mi iki saat aralıksız yüzdüğümü bilirim” demişti…
Sağlık doluydu…
Ama…
Her hal insan içindir ya…
Hastalık da öyle.
Ölüm de…
Rahmet olsun!
Erzurum’un başı sağolsun.
|
esef dadaş 29 Temmuz 2016 Cuma 03:44
|
|
ilhan kayacan 27 Temmuz 2016 Çarşamba 12:16
|
Sayfa başına git