S.A.V'in ruhaniyeti çarptı...

Yaratılmışların en şereflisi önünde saygıyla, tazimle eğilerek  ve mübarek, mukaddes ruhuna milyon defa milyon salavatlar göndererek...

Önder Sav'ın başına gelenler için kimse şaşırmasın...
Lüzumsuz gerekçeler de aramasın.
Onun başına gelen...
Yani, Vakit isimli gazeteye konu olan dinleme olayı bir mucize değildir...
Yeryüzünün en somut hakikatlerinden biridir...
Adı anıldığında erimemiz gereken Allah Rasülü'nü küçümsemenin indallahta bir karşılığı elbet olacaktı...
Rüsva olma deriz biz buna.
Haddini aşana ilahi bir tokattır bu...
O eşsiz insanı hafife alırsan...
O'nu yüreğine gömmüşlerin kahhariyelerine de muhatap olursun.
Karşılığı da işte budur...
No yerine Yes'e basarsın...
Sonra da neye uğradığını anlamaz...
Şaşıp kalırsın...
Kem küm edip durursun!
Başka işin yok mu senin...
İnanmıyor olabilirsin...
Saygıdeğer olmasa da, bizi ilgilendirmez der geçeriz...
Zira o da Allah'ın muradıyla olacak şey.
Lakin...
Eşi menendi bulunmaz bir inanç önderini hafife almaya ne hakkın olur.
Ayıp değil mi?
Bendeniz şahsen çok buğz ettim.
Kınadım...
Yapacak başka da birşeyim olmazdı...
Rabbimize havale ettik...
Sonuçta "Allahuekber" dedik...
Evet evet Allahuekber!
Umulur ki, ders alına...
Özellikle siyasiler ders ala...
Bu fasılda açılacak bir başka paragraf Vakit Gazetesine.
Gayri ciddi, gayri hasbi halleri her taraflarından sırıtıyor.
Asla samimi inanç sahiplerinin sesi durumunda değiller.
Aksine...
Sanki, özel bir vazifeyi yerine getiriyorlar.
Müslümanları "itici" yapmanın...
Dünya gözünde küçük düşürmenin görevlileri gibi davranıyorlar...
Yazık...
Müslüman iki arada bir derede kalmış...
Bir tarafta istismar edenler, öbür yanda istiskal edenler.
Neyse ki, Allah var!