Beyefendiydi, sessiz, sade, mütevazı ve hele ki skandalsız yaşadı! Erzurum’u çok sevdi.
Meşhur olmak için skandal şarttı; o dünyada, O tenezzül etmedi. İki milyon satan şarkısı bile onu şımartmadı. Giyimi, kuşamı, yaşamı, kaşı gözüyle değil eserleriyle kalplere dokundu!
Yaşadığı dünyanın hakkettiği notunu vermişti; yalan dünya! Bir gündü o da bu gündü!
İbrahim’den daha önce dünyaya teşhis koyanlar da vardı; müthiş anlatmıştı mesela Sadri Alışık; “Kavanoz dipli dünya” demişti.
İbrahim, ömrünü çalan dünyaya güvenemeyeceğini söylerken; sitem sadece fırıl fırıl dönen dünyaya mıdır, yoksa onunla beraber dönen insanlara mıdır?
Aşk için genç ömrünü çalan bir duyguya yalancı der ve sitemlerini yollar!
İbrahim dünyaya güvenmez, seni nasıl seveyim, ömrümü çalan dünyaya “de get der”! Siteminin sonunda da bir “peh” çeker ki; bu yazıklar olsundur!
Dünyada vefalılar, nankörler, zalimler arasında birbirini anlamama savaşları sürecek, burada vefalıların yara almamaları çok mümkün görünmüyor.
Hayırlı insan, vefalı insan, mütevazı insan, kinsiz, yalansız yaşayan, şeytan libası giymemiş insan kalbini kırılmaktan korumak için ne yapabilir ki?
Dünya maalesef Küçük Prens’teki kötü Baobap ağaçları tarafından istila edilmiş, kötülük galip geliyor bu yüzden. İbrahim değil kim güvenebilir ki?
İnsanlar, aramayan merak etmeyen hayırsız evlatlar, vefasız dostlar, ağır egolu huysuz insanlarla zorunlu ilişkiler, kötü hırslar, kötü ruhların ağır imtihan oyunları altında kayboluyor, güzellikler ölüyor; yaşama sevinci iyilik yapma isteği ölüyor insanların içlerinde bir bir!
Küçük Prens demişken; “İnsanların artık hiçbir şeyi anlamaya vakitleri yok. Onlar her şeyi tüccarlardan alıyor. Ama dost satan tüccar olmadığı için artık insanların dostları yok”. Antoine De Saint / Küçük Prens.
Neşet Ertaş da “Bir akılsız baştan gayri nem kaldı” türküsünü yaptığı iyiliklere karşılık alamayınca söylemiş olmal
Sayfa başına git