HİÇ hatim indirmedim ben, ama “Elif Suparası”nı ezbere bilirim. Sayfa sayfa, satır satır…
Hangi sayfasında hangi dua var, hangi sure sayfanın neresinde başlar, neresinde biter; hala belleğimdedir.
Mesela, suparanın ön kapağının içinde, evvela “Eûzu-Besmele” sonra Arap Harfleri vardı:
“Elif, Ba, Ta…”
* * *
HATTA hareke hareke bilirim.
Bakın!
“Elif bayistin Eb, cimdalistin Ced; Ebced. Havavüstün Hev, vavzalistin Vez; Hevvez…”
Bir tek “Rabbiyesir vela tuassir Rabbi temmim bilhayır” duasını harekeleyemem. Çünkü o, ikinci sayfanın hemen başında yer alır; henüz “üstün, esir ve ötür” öğretilmediğinden, harekelenmeden öylesine okunurdu. Daha doğrusu, Hoca okurdu; biz de tekrar ederdik.
Manasını geçenlerde öğrendim. “Rabbim işimi kolaylaştır, güçleştirme, Rabbim bu işi hayırla tamamla!”, demekmiş.
* * *
ŞİMDİLERİN Kur’an Kursları, eskiden “hoca” diye adlandırılırdı.
Beş yaşında hocaya, yedi yaşında da okula başlanırdı. Ancak, hoca asla ihmal edilmez; ilkokul süresince her yaz tatilinde karne alınır alınmaz yeniden başlanır; okullar açılınca da terk edilirdi.
İstisnasız her yaz.
* * *
HERKES gibi, ben de her yaz “eski yazı” öğrenmek için hocaya gönderildim. Bir önceki yılınkinin aynısı fakat yeni bir Elif Suparasıyla…
Ta en başından başlatırlardı, Elif’den… Tam bitirip Kur’ana çıkacakken, okul açılırdı.
Ertesi yaz, sil baştan; yeniden.
Bu yüzden, ezbere bilirim ben o suparanın her sayfasını, her satırını, her kelimesini, her harekesini, her harfini…
* * *
OKULU daha çok sevmiş, hep özlemişimdir; hocanın aksine… Çünkü hem yeni yılda yeni bir şeyler öğreniyor, hem de teneffüslerde eğlenebiliyordum.
Neticede çocuktuk.
Oyun çağındaydık.
* * *
ÖNCE bir okuyucu yorumu dikkatimi çekti, Gazetemizin web sayfasında.
“Ayşe Çakmak” imzalı:
“…Budur işte! Bunun için seviyor bu halk bu hocayı… Bi’tanemsin, Abdurrahim Hocamm.”
Bilahare ilgili haber:
“Sabah Kur’an-kerim öğrenen kursiyerler, öğleden sonra spor dallarında antrenman yaptı. Dün başlayan etkinliğe katılmaktan büyük bir mutluluk duyan öğrenciler ile ev hanımları…“
* * *
BU mudur, olması gereken?
Evet, işte aynen budur!