Yanlış bir gelenektir parsaya çıkmak..
Ancak ne eleştireni ne de vazgeçeni vardır..
Bu tabir bize Kırkpınar’dan gelmiş..
Başaltı ve Baş güreşlerine çıkan pehlivanlar, güreşleri öncesinde ve bazen de sonrasında seyircinin arasına girer, bir tür bahşiş toplarmış..
Tarihçi Murat Sertoğlu’nun ‘Eski Pehlivan’ rumuzuyla kaleme aldığı tefrikaları okuyanlar hatırlayacaktır.
Dilimizde -toplamak ve -çıkmak kelimeleriyle kullanılan parsa aslında ve özellikle de zamanımızda bir duruşu temsil eder..
Yapılanın mutlaka karşılığını almak..
İyilik et denize at, balık bilmezse halık bilir anlayışının tam aksi..
İyilik yap karşılığını al..
Başarılı ol övgüyü ve ödülü topla..
Bize göre çirkin bir gelenek..
Yakışıksız bir duruş..
Günümüzün madde lisanında belki karşılığı var..
Ne kadar ekmek o kadar köfte gibi..
Ömer Seyfettin’in Pembe incil’i kaftanını okuyan kaç kişi kaldı bilmem..
Ama o hikayede verilen dersi, ya da ecdadımızın övgüye değer vakur duruşunu hatırlamak ya da hatırlatmak da fayda var..
Vatandaş olarak devlet ve millet için yapılanın karşılığı olur mu?
Pembe İncili Kaftan berceste vurgularla aktarıyor bu doğruyu..
Olmaz diyor, olmaz..
İstanbul burçlarına sanlı sancağı diken Ulubatlı, Çanakkale’de destan yazan Seyyid onbaşı, Aziziye önünde Nene Hatun övgü beklediler mi?
Ya da parsa..
Haşa..
**
Özellikle sporda yaygın bir anlayış halini aldı bu yaklaşım.
Ay yıldızlı formayı temsil etme şerefine nail olmuş bazı sporcular, uluslararası her başarıda protokol ziyaretleriyle bu geleneği sürdürüyor.
Hatta ulusal bazda bile..
Sonra haberler..
Filan filanı ödüllendirdi..
Ya da başarıya ödül.
Aslında bir insana verilebilecek en yüksek ve emsalsiz ödül, bu mübarek coğrafyayı temsil etmek.
Ondan daha büyüğü yok.
Bahşiş işini parsa olarak spora da taşıdı toplum bilerek ya da bilmeyerek.
Ama yanlış..
Ama bize yakışmayan..
Hususiyetle milli formayı giyen sporcuların prim almaları gibi.
**
Ve siyaset..
Biraz da toplumsal düşünceye has tercih..
Yönetime talip olmak.
A veya B partisinin düşünce mihverinde olabilirsiniz.
Hatta aday..
Belediye başkanlığına ya da mebusluğa.
Saygı duyulacak bir yaklaşım..
Ama sonrası..
Ben sizden aday adayı oldum diye parti kapısı çalmak ve mevki, makam ya da başka taltif beklemek de bir parsa anlayışı.
Bir düşünce için özveriyi dışlayan..
Bir fikre zebun olmak vefa ve sadakatini öteleyen bir yaklaşım.
Ama parsa ya..
Ama yanlış..
Ama yanlış..
Sayfa başına git